بیماری ریفلاکس وریدی که به آن نارسایی وریدی یا واریس نیز گفته می شود، هنگامی اتفاق می افتد که ورید پا نتواند خون را به طور موثر به سمت قلب بازگرداند.

در صورت بروز این اتفاق، خون به پا منتقل می شود، که منجر به تورم و ایجاد رگهای واریسی می شود. این بیماری طیف وسیعی از واریس های سطحی و عمقی را شامل می شود. این بیماری ظاهر ناخوشایندی را در پوست پا ایجاد می کند و می تواند زیبایی فرد را مختل کند. برای این بیماری درمان های مختلفی مانند اسکلروترراپی، جوراب واریس و لیزر وجود دارد.

در اغلب موارد واریس های سطحی همراه با واریس های عمقی هستند و به دلیل آسیب دریچه های وریدی و تجمع خون در آن ها عوارضی مانند افزایش آب میان بافتی، ورم پا، درد، تغییر رنگ پوست و ریزش موهای آن ناحیه را شامل می گردد. اگر واریس پا شدید باشد می تواند نیاز به جراحی را در فرد مبتلا ایجاد کند.

این بیماری یک پیش رونده است و نادیده گرفتن علائم این بیماری می تواند به مشکلات جدی مانند درد شدید، لخته شدن خون، لخته ورید عمقی (ترومبوز ورید عمقی)، زخم های پوستی و غیره منجر شود. با توجه به وجود طیف وسیعی از درمان ها، مراجعه زودتر مانع پیشرفت بیماری و عوارض ناگوار آن می شود.

 

 

واریس پا چگونه درمان می شود؟

واریس پا چگونه ایجاد می شود؟


وریدها رگ هایی هستند که خون را به سمت قلب هدایت می کنند. ورید های قسمت های تحتانی بدن دریچه های یک طرفه دارند که به بازگشت خون به قلب کمک می کند. حال اگر این دریچه های یک طرفه آسیب ببیند بدان معنی است که خون در رگ های شما جمع می شود و در نتیجه منجر به تورم و ناراحتی می گردد. رگهای واریسی می توانند آبی یا قرمز باشند و حتی باعث برجستگی پوست شما شوند. رگهای واریسی معمولاً به دلیل ضعف دیواره وریدها و دریچه ها ایجاد می شوند.

چه افرادی در معرض خطر ابتلا به واریس هستند؟


بعضی از عوامل خطر ابتلا به بیماری واریس را افزایش می دهند. اگر هر یک از موارد زیر در مورد شما صادق است، احتمال ابتلا به واریس در شما بیشتر است:
⦁ سابقه خانوادگی: طبق تحقیقات انجام شده، نیمی از مبتلایان به واریس سابقه خانوادگی دارند.
⦁ سن: با افزایش سن، ممکن است دریچه های موجود در رگ های شما مانند گذشته کار نکنند و ضعیف تر شوند. افزایش سن یکی دیگر از عوامل موثر در ابتلا به واریس است.
⦁ جنسیت: تغییرات هورمونی که خانم ها در دوره های مختلف سنی تجربه می کنند و همچنین استفاده از داروهای ضد بارداری می تواند ریسک ابتلا به واریس را افزایش دهد.
⦁ بارداری: جنین در حال رشد می تواند رگ های پا را تحت فشار قرار دهد که این فشار مضاعف احتمال واریس را افزایش می دهد. البته در اغلب موارد، وریدها معمولاً سه تا 12 ماه پس از زایمان بهبود می یابند و به حالت قبل بر می گردند. اما به طور کلی بارداری خطر ایجاد رگ های واریسی را افزایش می دهد و یکی از علل ابلا به واریس است.
⦁ اضافه وزن یا چاقی: افرادی به مبتلا به اضافه وزن هستند فشار بیشتری به رگ هایشان وارد می گردد. این فشار مضاعف منجر به افزایش خطر ابتلا به واریس می شود.
⦁ ایستادن یا نشستن به مدت طولانی: ایستادن طولانی مدت می تواند باعث افزایش فشار در رگ ها شود و ضعیف و ناکارآمد شدن دریچه ها گردد. این شرایط می تواند منجر به ایجاد رگ های واریسی شود. نشستن طولانی مدت بدون حرکت می تواند باعث بدتر شدن واریس شود.
⦁ ضربه و ایجاد لخته خون : اگر در اثر فعالیت یا ورزش به پاها و وریدهای خود ضربه ای وارد کرده اید، این امر ممکن است ورید ها را ضعیف تر کند، و احتمال ابتلا به واریس را افزایش دهد.

عوامل خطر

عوامل خطر زیادی وجود دارد که می‌تواند سبب ایجاد واریس شود. متأسفانه، هیچ عامل خطر دقیقی وجود ندارد که بتوان از آن برای تعیین اینکه دچار شدن فرد به واریس را تعین کند. به طور کلی، ممکن است یک فرد همه‌ی عامل‌های خطر ابتلا به واریس را داشته باشد اما به واریس مبتلا نشود و برعکس، یک بیمار ممکن است یک عامل خطر داشته باشد اما به واریس مبتلا شود. این عوامل خطر عبارتند از:
ژنتیک
سن
جنسیت
بارداری
چاقی
سبک زندگی

چه افرادی در معرض خطر ابتلا به واریس هستند؟

 

روش تشخیص واریس

واریس معمولاً با یک معاینه بدنی ساده قابل تشخیص است. با این حال ، علت واریس نیاز به استفاده از سونوگرافی داپلر دارد. این آزمایش بدون درد بوده و عملکرد دریچه در کشاله ران را ارزیابی می کند و همچنین می تواند میزان جریان خون به داخل پاها را تعیین کند. این اقدام یک معاینه پزشکی کامل است که طی آن، علت و شدت واریس را تعیین می کنند.
علائم ناخوشایند واریس کوچک را می توان به طور کلی با ایجاد تغییرات ساده در سبک زندگی مانند ورزش مکرر، تغذیه سالم و پوشیدن جوراب های فشاری برای بهبود گردش خون کنترل کرد. اما هیچ یک از این موارد، راه حل های دائمی را فراهم نمی کند

روش های اولیه برای درمان واریس

خوشبختانه، درمان معمولاً به معنای اقامت طولانی مدت و ناخوشایند در بیمارستان نیست. به دلیل اقدامات کمتر تهاجمی ، واریس به طور کلی به صورت سرپایی نیز قابل درمان است.
خود مراقبتی
مراقبت از خود، مانند ورزش، کاهش وزن، نپوشیدن لباس های تنگ، بالا آوردن پاها و پرهیز از ایستادن طولانی مدت یا نشستن می تواند علائم واریس را کاهش دهد و از بدتر شدن آن جلوگیری کند.
جوراب های فشاری( جوراب واریس)
استفاده از جوراب های فشاری در طول روز اغلب اولین روشی است که باید قبل از اقدام به سایر روش های درمانی امتحان شود. این جوراب ها به طور مرتب پاهای شما را فشرده می کنند ، و به رگها و عضلات پا کمک می کند تا خون با موثرتر حرکت کند. میزان فشرده سازی و اثر جوراب ها با توجه به نوع و مارک آن ها متفاوت است. این جوراب ها را می توانید از اکثر داروخانه ها و فروشگاه های لوازم پزشکی خریداری کنید.

درمان های پزشکی برای واریس

در مواردی که بیماری واریس وخیم تر است، پزشکان تعدادی گزینه درمانی را توصیه می کنند. اگر با جوراب های واریس، علائم شما بهبود نیافت، ممکن است پزشک یکی از این روش های درمان واریس را پیشنهاد کند:

اسکلروتراپی: در این روش، پزشک به وریدهای واریسی کوچک و متوسط محلول تزریق می کند که باعث بسته شدن آن رگ ها می شود. معمولا در طی چند هفته پس از تزریق، رگهای واریسی درمان شده کم رنگ تر می شوند که نشانه ای از بهبود بیماری است. البته گاهی ممکن است نیاز باشد که همان ورید بیش از یک بار تزریق شود.

روش اسکلروتراپی روشی موثر است که نیازی به بیهوشی ندارد و می تواند در مطب پزشک انجام شود. نام اسکلروتراپی با هدایت بوسیله سونوگرافی است. روشی است که در آن یک کاتتر کوچک به ورید واریسی وارد می شود. سپس ماده ای تزریق می شود که باعث می شود دیواره های رگ به یکدیگر بچسبند و رگ واریسی مسدود شود.

اسکلروتراپی فوم رگهای بزرگ. تزریق ورید بزرگ با محلول کف نیز یک روش درمانی دیگر برای بستن رگ و مهر و موم کردن آن ها است.
لیزر درمانی: پزشکان از فن آوری جدید در لیزر درمانی برای بستن رگهای واریسی کوچکتر استفاده می کنند. لیزر درمانی با ارسال امواج شدید نور بر روی رگ کار می کند، که باعث می شود رگ به آرامی محو و ناپدید شود.


رروش استفاده از فرکانس رادیویی یا انرژی لیزر با کمک کاتتر: در یکی از این روش های درمانی، پزشک شما یک لوله نازک (کاتر) را به داخل رگ بزرگ وارد کرده و نوک کاتر را با استفاده از فرکانس رادیویی یا انرژی لیزر گرم می کند. گرما باعث از بین رفتن رگ و در نتیجه بسته شدن آن می شود. این روش درمان ترجیحی برای واریس های بزرگتر است.


بستن بالا و سلب ورید: این روش شامل بستن ورید قبل از پیوستن به ورید عمیق و برداشتن ورید از طریق برش های کوچک است. این یک روش سرپایی برای اکثر افراد است. این یک روش بیشتر تهاجمی است که در صورت نیاز توسط پزشک متخصص عروق تجویز می شود.
فلبکتومی حرکتی: پزشک شما از طریق تعدادی سوراخ پوستی، رگ های واریسی کوچکتر را برطرف می کند. در این روش سرپایی فقط قسمت هایی از پای شما بی حس می شوند.
جراحی آندوسکوپیک. در صورت عدم موفقیت سایر روش ها ، ممکن است فقط در موارد پیشرفته شامل زخم پا، به این عمل نیاز داشته باشید. جراح شما با استفاده از یک دوربین فیلمبرداری نازک که در پایتان قرار داده شده است، رگهای واریسی را نشان می دهد و می بندد و سپس از طریق برش های کوچک رگ ها را از بین می برد. این روش به صورت سرپایی انجام می شود.
تکنیک دیگر فرسایش با فرکانس رادیویی نام دارد که از گرمای امواج رادیو برای بستن رگهای بیمار استفاده می گردد.همچنین در یک روش غیر جراحی از چسب طبی با ایمنی و موثر برای بستن رگ های واریسی استفاده می شود.

بهترین راه درمان سریع و قطعی واریس چیست؟

دارو برای درمان واریس پا : معمولا برای درمان واریس پا از دارو استفاده نمی‌شود.
کرم واریس : انواع مختلفی از کرم‌ها برای کاهش رگ‌های عنکبوتی و واریس وجود دارد.
جوراب‌های واریس : جوراب‌های واریس به طور مداوم پاها را فشرده می‌کنند تا به حرکت مداوم خون در رگ‌ها و ماهیچه‌های پا کمک کنند.

قبل از توصیه به استفاده از جوراب واریس، باید آزمایشی به نام آزمایش داپلر برای بررسی جریان خون انجام شود. جوراب‌های واریس برای بهبود جریان خون با اعمال فشار یکنواخت به پاها طراحی شده‌اند. به طور معمول، این جوراب‌ها در اطراف مچ پا تنگ‌تر هستند و با بالا رفتن گشاد‌تر می‌شوند. این نوع جوراب برای تحریک جریان خون به قلب طراحی شده است.


این نوع جوراب‌ها می‌توانند به کاهش درد و تورم ناشی از واریس در پاهای شما کمک کنند. با این حال، مشخص نیست که آیا جوراب‌های واریسی از بدتر شدن رگ‌های واریسی یا ظهور رگ‌های واریسی جدید جلوگیری می‌کند یا خیر .

پزشکان استفاده از این جوراب‌های بیمار را تنها زمانی توصیه می‌کنند که سایر روش‌های درمانی بی‌اثر باشند. اگر باردار هستید و واریس دارید، ممکن است پزشک استفاده از جوراب‌های واریسی را در دوران بارداری توصیه کند. جوراب واریس در اندازه‌ها و فشارهای مختلف موجود است.

مراقبت های ضروری برای افراد مبتلا به واریس

شیوه زندگی و درمان های خانگی: ورزش. حرکت کنید.
مراقب وزن و رژیم خود باشید. اضافه و وزن و فشار مستمر منجر به ایجاد واریس می شود.
در انتخاب کفش دقت کنید. از کفش پاشنه بلند پرهیز کنید.
پاها نباید به مدت طولانی در حالت آویزان یا ایستاده باشد. پس از فعالیت طولانی در این وضعیت،پاهای خود را بلند کنید.
ماساژ ممکن است به کاهش تورم یا ناراحتی پا کمک کند ، اما باعث از بین رفتن واریس نمی شود
از نشستن یا ایستادن طولانی مدت خودداری کنید.
پیاده روی برای افرادی که از رگهای واریسی رنج می برند بسیار مفید است ، به این دلیل که هنگام پیاده روی هیچ لرزشی و کوبشی در پاها وجود ندارد – فقط یک حرکت ساده است که بدون فشار آوردن به بدن به تقویت عضلات ساق پا کمک می کند.

رژیم غذایی در روند درمان واریس موثر است

جدای از کمک پزشکی برای درمان رگ های واریسی، حفظ رژیم غذایی سالم برای درمان و جلوگیری از وخیم تر شدن واریس مهم است. الکل و غذاهای سرشار از نمک و شکر باید از رژیم غذایی شما حذف شوند. در عوض ، رژیم غذایی کم نمک و شکر و سرشار از فیبر باید دنبال شود. در زیر یک راهنمای عالی برای افرادی که از رگ های واریسی رنج می برند، تهیه شده است. در این فهرست مشخص شده است که از مصرف چه غذاهایی باید خودداری کنید.

⦁ کربوهیدرات های تصفیه شده: از کربوهیدرات های تصفیه شده یا کربوهیدرات های ساده باید تا حد ممکن خودداری شود. جدا از اینکه این غذاها عامل اصلی بیماری های مزمن هستند، به سلامت رگ ها نیز آسیب می رسانند. افرادی که از بیماری وریدی رنج می برند به جای مصرف کربوهیدرات های تصفیه شده ، باید کربوهیدرات های پیچیده، برنج قهوه ای و جو دوسر را که حاوی فیبر بیشتری است، در رژیم غذایی خود جای دهند.
⦁ فیبر: فیبر برای رژیم غذایی شما ضروری است زیرا به تسهیل حرکات منظم روده کمک می کند. عدم وجود فیبر و وجود کربوهیدرات های تصفیه شده در رژیم غذایی باعث ایجاد فشار در هنگام دفع مدفوع می شود. در نتیجه این امر باعث جمع شدن فشار در رگهای راست روده شده و به آنها آسیب می رساند. این آسیب نه تنها می تواند بواسیر ایجاد کند بلکه می تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن واریس شود.
⦁ غذاهای فرآوری شده: غذاهای فرآوری شده مانند شکلات ، کلوچه و کیک اغلب حاوی مقادیر زیادی قند افزوده هستند که به سلامتی رگ ها آسیب می رساند. مقادیر بالای قند در خون باعث می شود مقدار زیادی انسولین به خود شما ترشح شود. قندهای طبیعی مانند قندهای موجود در میوه ها را انتخاب کنید. مصرف معتدل میوه ها علاوه بر تامین قند مورد نیاز بدن که باعث می شود قند موجود به آرامی در جریان خون شما آزاد شود، مملو از فیبر نیز هستنند که مجموع این عوامل در روند درمان واریس موثر هستند.
⦁ الکل: افراد مبتلا به واریس باید از مصرف الکل جدا خودداری کنند. زیرا این ماده در ایجاد و وخیم تر شدن رگهای واریسی نقش دارد.
⦁ مواد غذایی کنسرو شده: غذاهای کنسرو شده حاوی ماده ای هستند که بر هورمون های موجود در بدن تأثیر می گذارد و می تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن رگهای واریسی شود. به جای خرید مواد غذایی کنسرو شده ، غذاهای تازه یا غذایی را که در بخش منجمد فروشگاه ها یافت می شود انتخاب کنید.
⦁ غذاهای شور: غذاهای حاوی سدیم بالا مانند سوپ های کنسرو شده ، ژامبون ، پیتزا و هات داگ باید محدود شوند. غلظت بالای سدیم در خون باعث می شود بدن بیش از حد معمول آب نگه دارد. این امر باعث افزایش حجم خون در بدن می شود که منجر به افزایش فشار در ورید می شود. این افزایش فشار می تواند باعث تورم، احتباس آب و در نهایت ایجاد واریس در پاها شود.

سخن پایانی

در انتها باید توجه داشت که بیماری واریس بیماری وابسته به عروق است که درمان آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در صورت بروز هر گونه علائم مشابه واریس، باید در اسرع وقت به پزشک متخصص عروق مراجعه شود تا تشخیص و درمان های لازم بسته به شرایط بیمار مانند سن، جنسییت و شغل و همچنین و شدت بیماری را برای بهبود بیماری انجام دهد. تشخیص و پیگیری این بیماری یک امر تخصصی است که اگر در مراحل ابتدایی آن صورت گیرد از اهمیت ویژه ای برخوردار است و باعث افزایش شانس درمان خواهد شد.

 

دیدگاهتان را بنویسید