واریس پا یکی از شایع‌ترین مشکلات رگی در خانم‌های باردار است که طی آن رگ‌های سطحی پا به علت افزایش حجم خون و فشار بیش از حد، دچار التهاب، درد و ورم می‌شوند. حدود 40 درصد از زنان باردار دچار واریس پا می‌شوند که 15 درصد آنها شدید است. واریس پای شدید می‌تواند باعث خونریزی، التهاب و عفونت شود؛ اگرچه این عارضه ممکن است پس از زایمان برطرف شود؛ اما در برخی موارد درمان فوری می‌طلبد؛ اگر به عنوان یک خانم باردار در حال مطالعه این متن هستید، آرامش خود را حفظ کنید؛ چراکه واریس در بارداری به راحتی قابل کنترل و درمان است. به شرط آنکه آشنایی کاملی با روش‌های درمانی داشته باشید و آن را جدی بگیرید. روش‌های درمان واریس پا در بارداری شامل اقدامات دارویی، اصلاح سبک زندگی، استفاده از وسایل کمکی و در موارد شدید، جراحی توسط دکتر واریس پاست که در این مقاله به بررسی آنها خواهیم پرداخت.
فهرست مطالب
- 1 بهترین روش‌های درمان واریس پا در دوران بارداری
- 2 بهترین کرم‌های مؤثر برای درمان واریس پا در بارداری
- 3 مؤثرترین راه درمان واریس پا در دوران بارداری از نظر طب سنتی
- 4 خطرات عدم درمان واریس پا در دوران بارداری
- 5 مراقبت‌های پس از درمان واریس پا در دوران بارداری
- 6 آیا درمان واریس پا در بارداری برای جنین خطرناک است؟
- 7 روش‌های درمان واریس مضر برای جنین
- 8 زمان مناسب درمان واریس پا در دوران بارداری و پس از آن
- 9 علل ایجاد واریس پا در بارداری
- 10 سخن پایانی
بهترین روش‌های درمان واریس پا در دوران بارداری
برای درمان واریس پا در دوران بارداری، راهکارهای متعددی وجود دارد که پزشک معالج، با در نظر گرفتن شرایط فیزیکی، سنی، شدت بیماری و … بهترین روش را انتخاب می‌کند. اما بدیهی است که در خانم‌های باردار، حساسیت بیشتری وجود دارد و برای حفظ سلامت جنین، بهتر است از روش‌هایی استفاده شود که کمترین خطر و عوارض را به همراه دارند. برخی از روش‌های رایج و شناخته‌شده به شرح زیر هستند:
- ورزش: ورزش‌های مناسب دوران بارداری شامل شنا کردن، یوگا و پیاده‌روی هستند که می‌توانند در درمان و بهبود واریس پا مؤثر باشند. ورزش، باعث انقباض عضلات پا و افزایش گردش خون در رگ‌های عمقی می‌شود. این امر باعث جابه‌جایی خون و کاهش احتمال تجمع خون در رگ‌های واریسی می‌شود. پیاده‌روی، شنا و حرکات کششی پا، باعث تقویت عضلات اطراف رگ‌های پا و مچ پا می‌شود که نقش مهمی در پمپاژ خون دارند.
حین ورزش، وزن بدن توزیع و فشار بر رگ‌های پا کاهش می‌یابد این امر به نوبه خود، باعث کاهش التهاب و درد ناشی از واریس می‌شود. علاوه بر این، ورزش منظم باعث می‌شود تا زنان باردار دچار اضافه وزن نشوند که خود عاملی برای تشدید واریس بارداری است؛ بنابراین انجام چنین ورزش‌هایی با نظارت پزشک، می‌تواند جزئی مهم از برنامه درمان واریس پا در دوران بارداری باشد.
- مصرف دارو: دو داروی رایج و مؤثر در درمان واریس پا، وارفارین و هپارین هستند. وارفارین و هپارین دو داروی ضد انعقاد خون هستند که با جلوگیری از انعقاد خون، احتمال تشکیل لخته و ترومبوز را کاهش می‌دهند. این داروها جریان خون را در رگ‌هایی که به علت واریس مسدود شده‌اند، بهبود می‌بخشند و از پیشرفت واریس و بزرگ شدن رگ‌های واریسی جلوگیری می‌کنند. وارفارین به عنوان یک مسکن، فشار درون رگ‌ها و درد و التهاب ناشی از واریس را کاهش می‌دهد. در نظر داشته باشید که با توجه به عوارض احتمالی، این داروها باید تحت نظر پزشک و به مدت محدود مصرف شوند.
- ماساژ پا: ماساژ پا با استفاده از روغن‌ها و کرم‌های مخصوص به عنوان یک روش مکمل در درمان واریس پا در دوران بارداری بسیار مفید است. چراکه ماساژ با به حرکت درآوردن خون در رگ‌ها و شل کردن عضلات، گردش خون را بهبود می‌بخشد و التهاب ناشی از واریس را کاهش می‌دهد؛ اگر ماساژ به طور صحیح انجام شود، باعث شل شدن و آرامش عضلات منقبض‌شده بر اثر واریس می‌شود. شاید برای‌تان سؤال باشد که برای ماساژ پا از چه کرم‌هایی استفاده کنیم؟
بهترین کرم‌های مؤثر برای درمان واریس پا در بارداری
- کرم‌های حاوی هپارین برای بهبود گردش خون
- کرم‌های حاوی عصاره گیاهی مثل بابونه، اکالیپتوس و گل میخک برای آرامبخشی و کاهش التهاب
- روغن‌های گیاهی مثل روغن زیتون یا روغن بادام که خاصیت ضد التهابی دارند.
- کرم‌های مرطوب‌کننده برای جلوگیری از خشکی و ترک پوست پا
مصرف مکمل‌های غذایی: یکی از دلایل تجویز مکمل‌های غذایی برای خانم‌های باردار، پیشگیری از عوارضی همچون واریس است. مکمل‌های غذایی معمولاً حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند که می‌توانند در درمان واریس پا طی بارداری مفید باشند؛ مثلاً ویتامین سی و ویتامین ای با خاصیت آنتی‌اکسیدانی، التهاب رگ‌ها را کاهش می‌دهند و ویتامین B6 و B12 و اسید فولیک، باعث کاهش هموسیستئین و جلوگیری از لخته شدن خون می‌شوند.
مواد معدنی مانند روی، مس و بیوتین نیز برای بهبود سلامت رگ‌ها و جلوگیری از تشکیل لخته مفید هستند. از آنجا که مصرف بیش از حد مکمل برای خانم‌های باردار می‌تواند مضر باشد، این مکمل‌ها را سر خود و بدون تجویز متخصص مصرف نکنید.
مؤثرترین راه درمان واریس پا در دوران بارداری از نظر طب سنتی
معمولاً کم‌خطرترین راه‌حل‌ها برای درمان هر نوع بیماری در طب سنتی یافت می‌شود؛ چرا که در این نوع درمان از ترکیبات شیمیایی با عوارض بالا استفاده نمی‌شود. واریس پا در دوران بارداری در گذشته‌های دور نیز بسیاری از خانم‌ها را درگیر خود کرده بود؛ به همین دلیل بهتر است روش‌های درمانی زیر را در صورت ابتلا به واریس پا حین بارداری انجام دهید.
- کمپرس سرد: کمپرس سرد یا بسته‌های یخ با ایجاد فشار ملایم و کاهش دمای محل، منجر به انقباض رگ‌های خونی می‌شوند. همین امر به کاهش التهاب، درد و ورم ناشی از واریس می‌انجامد؛ به همین دلیل است که برای کاهش هرگونه التهاب از جمله واریس، کمپرس سرد مؤثر خواهد بود.
- روش استفاده از کمپرس سرد
یک تکه پارچه نرم یا حوله کوچک را در آب سرد یا یخ خیس کنید. پارچه را بچرخانید تا آب اضافه آن خارج شود؛ ولی همچنان مرطوب باشد؛ سپس پارچه را به مدت 10 الی 15 دقیقه روی ناحیه واریس مالش دهید. روزی دو الی سه بار این عمل را تکرار کنید؛ پس از اتمام پا را بالا بگیرید تا اثر کمپرس طولانی‌تر شود. - روغن زیتون: روغن زیتون حاوی ترکیبات ضد التهابی و آنتی‌اکسیدانی مفیدی مثل اولئوروپین و اسیدهای چرب غیر اشباع است. این ترکیبات باعث کاهش التهاب، درد و خارش ناشی از واریس می‌شوند. روغن زیتون، بازکننده عروق است و با بهبود جریان خون، از بروز و تشدید واریس جلوگیری می‌کند.
- روش استفاده از روغن زیتون
روزی 2 الی 3 بار ناحیه واریس را به آرامی با روغن زیتون ماساژ دهید. حرکات ماساژ را به سمت بالای پا و به طرف قلب انجام دهید. برای بهبود نتیجه، می‌توانید روغن زیتون را با چند قطره روغن درخت چای مخلوط کنید. - جوراب واریس: جوراب واریس، نوعی جوراب فشاری طبی است که فشار ملایم و یکنواختی را به پا و مچ پا وارد می‌کند. این فشار باعث می‌شود جریان خون در وریدها بهتر شود و خون در وریدهای واریسی به طور مؤثرتری جریان یابد. جوراب‌های فشاری موجب می‌شوند تا بازگشت خون وریدی به قلب بهبود یابد و عملکرد دریچه‌های وریدی در پا بهتر شود تا از برگشت خون جلوگیری کنند.
پس از استفاده از این جوراب‌ها، التهاب و درد ناشی از واریس کاهش می‌یابد و پیشرفت واریس به طور چشمگیری کند می‌شود؛ بنابراین جوراب واریس می‌تواند بخش مهمی از درمان غیر تهاجمی واریس در دوران بارداری باشد؛ البته اندازه و فشار مناسب جوراب بسیار مهم است. پوشیدن مداوم آن در طول روز ضروری است تا اثربخشی آن حفظ شود.
- قرار دادن پاها در آب گرم و سرکه سیب
قرار دادن پا در آب گرم مخلوط با سرکه سیب یکی از روش‌های مرسوم در طب سنتی برای درمان واریس در بارداری است. سرکه سیب حاوی اسید استیک و ترکیبات آنتی اکسیدانی است که باعث انقباض و کوچک شدن وریدهای واریسی می‌شود و از بزرگ شدن آنها جلوگیری می‌کند. آب گرم و سرکه سیب، التهاب، درد و خارش ناشی از واریس را کاهش می‌دهد و باعث تقویت دیواره‌های وریدی و پیشگیری از پارگی وریدها می‌شود. - روش استفاده از آب گرم و سرکه سیب:روزی حداقل یک بار پاها را به مدت 15 الی 20 دقیقه در آب گرم مخلوط با 1 الی 2 فنجان سرکه سیب قرار دهید. دمای آب باید در حد تحمل بدن باشد؛ سپس پاها را خشک کنید و بالاتر از سطح قلب قرار دهید. این کار را به مدت چند هفته انجام دهید تا نتیجه مطلوب حاصل شود.
خطرات عدم درمان واریس پا در دوران بارداری
با توجه به اینکه دوران بارداری، دوران حیاتی است که سلامت دو فرد را شامل می‌شود، باید هرگونه بیماری هر چند کوچک را درمان کرد تا عوارض جدی‌تر رخ ندهند. واریس پا یک عارضه عروقی است و هرگونه عارضه عروقی، می‌تواند باعث ایجاد اختلال در خون‌رسانی به جنین شود؛ به همین دلیل درمان واریس پا در بارداری را جدی بگیرید تا دچار خطرات زیر نشوید.
- التهاب و ورم شدید
افزایش حجم خون مادر در دوران بارداری باعث افزایش فشار بر رگ‌های واریسی می‌شود و این عارضه باعث گشاد شدن و ضعیف شدن دیواره‌های وریدهای واریسی می‌شود. بدیهی است که خون در وریدهای گشادشده راکد می‌ماند و التهاب و تورم ایجاد می‌کند؛ از طرف دیگر وزن اضافی و فشار بر پاها در دوران بارداری التهاب و ورم را تشدید می‌کند و التهاب مزمن، منجر به تخریب بافت و ضخیم شدن دیواره وریدها و افزایش مجدد فشار خون می‌شود. این چرخه معیوب باعث تشدید ورم، درد و التهاب واریس پا می‌شود که بدون درمان می‌تواند شدید شود؛ بنابراین درمان به‌موقع واریس در بارداری از این عوارض جلوگیری می‌کند.
- تشکیل لخته و خونریزی
حجم بالای خون طی بارداری تا حدودی باعث تضعیف دیواره رگ‌ها و گشاد شدن آنها می‌شود. خون در رگ‌های گشادشده به کندی جریان و امکان لخته شدن افزایش می‌یابد؛ زیرا هر چه حرکت خون در رگ‌ها آرام‌تر باشد، ریسک تشکیل لخته افزایش می‌یابد. لخته‌ها می‌توانند باعث التهاب، تورم و آسیب به دیواره رگ‌ها شوند. آسیب دیواره رگ با ادامه فشار خون بالا، منجر به زخم و خونریزی از رگ واریسی می‌شود. زخم‌های ناشی از واریس که در معرض عفونت نیز قرار دارند، می‌توانند منجر به التهاب و خونریزی بیشتر شوند؛ بنابراین درمان واریس بسیار حیاتی است تا از خطر تشکیل لخته و ترومبوز در بارداری پیشگیری شود.
- مشکلات پس از زایمان
چندین مشکل در صورت عدم درمان واریس در دوران بارداری، مادر را تهدید می‌کند:
- التهاب، درد و ورم پاها همچنان ادامه خواهد داشت و بازگشت مادر به فعالیت عادی پس از زایمان را با مشکل مواجه می‌کند.
- زخم‌های احتمالی ناشی از واریس به سختی التیام می‌یابند و با خطر عفونت مواجه‌اند و به درمان دارویی طولانی‌تری نیاز دارند.
- خونریزی از وریدهای واریسی ممکن است پس از زایمان ادامه یابد و این امر به بررسی و مداخله پزشکی نیاز دارد.
- خستگی و ضعف ناشی از واریس می‌تواند مراقبت از نوزاد را برای مادر دشوار کند.
- افسردگی پس از زایمان به دلیل درد و ناتوانی ناشی از واریس افزایش می‌یابد.
- احتمال نیاز به عمل جراحی واریس پس از زایمان وجود دارد.
بنابراین درمان به‌موقع واریس در بارداری بسیار حائز اهمیت است تا مادر پس از زایمان دوران بهبودی سالمی را پشت سر بگذارد.
مراقبت‌های پس از درمان واریس پا در دوران بارداری
هر بیماری‌ای پس از درمان به مراقبت‌هایی نیاز دارد تا مجدداً پیشرفت نکند و سیستم ایمنی بدن نیز به حالت نرمال بازگردد. خانم‌های باردار که مشکل واریس پا در آنها با استفاده از متدهای درمانی رفع شده است، همچنان باید پروتکل‌های مراقبتی را رعایت کنند؛ زیرا عروق آنها در وضعیت حساسی قرار دارند. مهم‌ترین مراقبت‌های پس از درمان واریس پا در بارداری شامل موارد زیر است:
- حرکات ورزشی
انجام حرکات ورزشی سبک مانند پیاده‌روی یا شنا برای بهبود جریان خون و تقویت عضلات پا مفیدند. ورزش باعث می‌شود جریان خون در رگ‌ها سرعت بگیرد و به صورت راکد باقی نماند؛ زیرا راکد باقی ماندن خون، منجر به تشکیل لخته می‌شود. همچنین با انجام حرکات ورزشی یا کششی، خون‌رسانی به جنین بهبود می‌یابد و سلامت او حفظ می‌شود. - استراحت
بدیهی است که خانم‌های باردار باید استراحت کافی داشته باشند و از فعالیت‌هایی که منجر به ایجاد فشار بر اندام‌ها می‌شود پیشگیری کنند. بهتر است در مواقع استراحت پاها بالاتر از سطح بدن قرار بگیرند با این کار، خون موجود در سیاهرگ‌های ناحیه پا، راحت‌تر به سمت قلب بازمی‌گردند و عملکرد دریچه‌های بازگرداننده خون به قلب نیز بهبود می‌یابد. - مصرف غذاهای سالم
بدون شک رژیم غذایی و سبک زندگی، تأثیر مستقیمی بر پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری‌ها به ویژه در خانم‌های باردار دارد. مصرف غذاهای با فیبر بالا، مانند میوه‌ها، سبزیجات و غلات برای کمک به بهبود عملکرد روده و جلوگیری از تورم مفید است. مکمل‌های غذایی که توسط پزشک تجویز شده‌اند را با دوز مناسب و تا پایان دوران بارداری مصرف کنید تا بدن در وضعیت استاندارد سلامت نگه داشته شود. همچنین مصرف آب به مقدار کافی برای کمک به حفظ رطوبت و جلوگیری از تورم مفید است و فشار خون را نیز در حد تعادل حفظ می‌کند. علاوه بر عوامل فوق در صورت نیاز، پزشک ممکن است داروهای خاص یا روش‌های درمانی دیگر را توصیه کند.
آیا درمان واریس پا در بارداری برای جنین خطرناک است؟
روش‌های درمانی مختلفی برای درمان واریس پا در بارداری وجود دارد که برخی از آنها برای جنین کاملاً بی‌خطر هستند و برخی دیگر به دلیل عوارض خطرناک توصیه نمی‌شوند؛ اگر بیماری واریس با استفاده از ماساژ، کمپرس سرد و … فروکش نکند، پزشک سراغ اسکلروتراپی می‌رود. تزریق اسکلروتراپی یکی از روش‌های درمان واریس پاست که معمولاً برای واریس‌های شدیدتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در این روش، ماده‌ای به نام اسکلروزانت (Foam Sclerotherapy) یا محلول اسکلروتراپی توسط سرنگ به داخل وریدهای واریسی تزریق می‌شود. اسکلروزانت باعث التهاب دیواره وریدهای معیوب و در نهایت منجر به بسته شدن و از بین رفتن وریدها می‌شود. تزریق اسکلروتراپی برای بستن وریدهای واریسی نیز با رعایت نکات ایمنی، خطری برای جنین ندارد.
روش‌های درمان واریس مضر برای جنین
- لیزر
امواج لیزر می‌تواند برای جنین مضر باشد؛ چرا که نفوذپذیری پوست در دوران بارداری بیشتر است و این امر سبب رسیدن امواج به جنین می‌شود. در درمان واریس به روش لیزر، معمولاً از بی‌حسی موضعی استفاده می‌شود که مصرف برخی از بی‌حس‌کننده‌ها در دوران بارداری خطرناک است؛ از طرفی احتمال عفونت و خونریزی در ناحیه لیزر و فشار بر وریدها در دوران بارداری بسیار زیاد است.
معمولاً پاسخ‌دهی به درمان واریس در دوران بارداری بسیار کمتر است و نتیجه لیزر ممکن است قابل قبول نباشد. از نظر اقتصادی نیز هزینه لیزر واریس بالاست و معمولاً توصیه نمی‌شود مگر در موارد ضروری. بنابراین بهتر است در دوران بارداری از روش‌های درمانی ملایم‌تر و ایمن‌تری مانند جوراب فشاری استفاده شود؛ البته نظر پزشک در این زمینه حائز اهمیت است.
- جراحی
- جراحی می‌تواند احتمال زایمان زودرس یا سقط جنین را افزایش دهد.
- بی‌حسی و داروهای مورد استفاده در جراحی می‌توانند برای جنین مضر باشند.
- خطر عفونت و خونریزی در محل عمل جراحی در دوران بارداری بالاتر است.
- فشار هورمونی و وریدی در بدن زن باردار زیاد است و احتمال بازگشت دوباره واریس پس از عمل وجود دارد.
- بهبودی پس از عمل در دوران بارداری ممکن است کندتر باشد.
- استرس جراحی می‌تواند برای مادر و جنین مضر باشد.
- هزینه جراحی واریس بالاست و معمولاً در بارداری توجیه‌پذیر نیست.
به این ترتیب درمان غیر تهاجمی واریس در بارداری، در صورت رعایت نکات احتیاط و زیر نظر پزشک، ایمن است و خطر خاصی برای جنین ندارد.
زمان مناسب درمان واریس پا در دوران بارداری و پس از آن
درمان واریس پا یک پروسه طولانی‌مدت است که ممکن است حتی پس از فارغ شدن مادر نیز به طول انجامد؛ یعنی در دوران شیردهی نیز مادر تحت درمان قرار دارد. اما اینکه در هر زمان از کدام روش برای درمان واریس استفاده شود در بهبود و میزان بازدهی درمان نقش به سزایی دارد. مراحل درمان را به صورت زیر به چند مرحله تقسیم می‌کنیم؛
- سه ماه ابتدایی دوره بارداری
لازم است بدانید که سه ماهه اول، حساس‌ترین زمان برای رشد و نمو جنین است و هرگونه مداخله پزشکی می‌تواند برای جنین خطرناک باشد. خطر سقط جنین در این دوره بیشتر است و درمان‌های تهاجمی مانند جراحی یا لیزر می‌تواند خطر سقط را افزایش دهد. برخی داروها و روش‌های بیهوشی مورد استفاده در درمان واریس ممکن است برای جنین مضر باشد. در این دوره خطر خونریزی و عفونت در ناحیه درمان‌شده بالاست که می‌تواند مشکلاتی برای مادر و جنین ایجاد کند؛ بنابراین عوارض احتمالی درمان‌ها می‌تواند سلامت مادر و جنین را در این دوره حساس به خطر بیندازد؛ از طرفی، معمولاً علائم واریس در سه ماهه اول شدید نیست و می‌توان درمان را به بعد موکول کرد. - سه ماه دوم دوره بارداری
سه ماهه دوم بارداری را بهترین زمان برای شروع درمان‌های غیر تهاجمی واریس می‌دانند. در این دوره، خطرات سه ماهه اول بارداری برای جنین کاهش می‌یابد و جنین مقاوم‌تر است. علائم واریس در این مرحله معمولاً بدتر می‌شود و نیاز به درمان وجود دارد. اکثر درمان‌های غیر تهاجمی مانند جوراب فشاری، ورزش، ارتفاع دادن پاها و … در این دوره ایمن هستند و خطر عوارض جانبی و تأثیر منفی بر جنین در این روش‌ها بسیار کم است. شروع زودهنگام درمان‌های غیر تهاجمی از پیشرفت بیماری جلوگیری می‌کند. - سه ماه سوم دوره بارداری
طی این دوره ادامه درمان‌های غیر تهاجمی توصیه می‌شود؛ تزریق اسکلروتراپی نیز می‌تواند در این دوره و تحت نظر پزشک انجام شود. - بعد از زایمان
توصیه می‌شود در دوران شیردهی، فقط از روش‌های غیر تهاجمی و داروهای بدون خطر استفاده شود. بهترین زمان برای انجام روش‌های تهاجمی مانند جراحی یا لیزر درمانی، پس از زایمان و اتمام دوران شیردهی است.
علل ایجاد واریس پا در بارداری
اولین قدم برای درمان واریس پا در بارداری، فهمیدن و برطرف کردن علت آن است. تغییرات فیزیکی و هورمونی گسترده‌ای طی دوران بارداری در بدن خانم‌ها رخ می‌دهد که یکی از عوارض این تغییرات، واریس پاست. افزایش حجم خون، تغییرات هورمونی، سبک زندگی غلط، بزرگ‌شدگی رحم و … عواملی هستند که در کنار هم منجر به بروز واریس پا می‌شوند. در ادامه مهم‌ترین عواملی را که باعث بروز واریس پا در بارداری می‌شوند مورد بررسی قرار خواهیم داد.
- افزایش حجم خون
حجم خون در بدن خانم باردار نسبت به قبل از بارداری تا 50 درصد افزایش می‌یابد. افزایش حجم خون باعث افزایش فشار داخل عروق خونی می‌شود؛ بنابراین فشار بیشتری بر دیواره وریدهای اندام تحتانی وارد می‌شود، به ویژه وریدهای پا که خون را به قلب برمی‌گردانند. طی بارداری، وریدهای پا در معرض فشار بیشتری قرار دارند؛ چون باید خون را در برابر گرانش زمین به بالا حرکت دهند. با افزایش فشار، دیواره وریدها تحت کشش قرار می‌گیرند و ممکن است دچار پیچ خوردگی، التهاب و واریس شوند.
- فشار رحم
فشار رحم بزرگ‌شده در دوران بارداری از دیگر عواملی است که می‌تواند منجر به واریس پا شود. همان‌طور که رحم در طول بارداری رشد می‌کند، وزن آن نیز افزایش می‌یابد. وزن اضافه باعث فشار بیشتر به رگ‌های خونی در ناحیه لگن و پاها می‌شود. رحم بزرگ‌شده روی سیاهرگ لگن و سیاهرگ‌های کلیوی فشار وارد می‌کند که مسئول بازگشت خون وریدی به قلب هستند؛ از طرفی فشار رحم باعث کند شدن جریان خون در این سیاهرگ‌ها و افزایش فشار در وریدهای پا می‌شود. با گذشت زمان افزایش فشار مداوم، می‌تواند منجر به التهاب، پیچ خوردگی و واریس وریدها شود.
- نشستن طولانی مدت
در دوران بارداری به علت افزایش وزن و سنگینی، میزان تحرک کمتر می‌شود. هنگام نشستن، وزن بدن بر وریدهای پا فشار وارد می‌کند و مانع جریان طبیعی خون به بالا می‌شود؛ سپس خون در وریدهای پا می‌ماند و این باعث افزایش فشار در آنها می‌شود. فشار مداوم بر دیواره وریدها، باعث التهاب و پیچ خوردگی آنها و در نهایت منجر به نشت مایعات از دیواره ورید به بافت‌های اطراف و تورم و واریس پا می‌شود. در بارداری این مشکل بیشتر است زیرا حجم خون بالاتر است و فشار بیشتری بر وریدها وارد می‌کند.
- تغییرات هورمونی
تغییرات هورمونی در بارداری نیز می‌تواند یکی از عوامل ایجاد واریس پا باشد. افزایش سطح هورمون استروژن و پروژسترون بارداری، باعث شل شدن و کاهش انقباض دیواره وریدها می‌شود. کاهش انقباض، باعث می‌شود وریدها در برابر فشار خون آسیب‌پذیرتر شوند. برخی هورمون‌های موضعی به ویژه رلاکسین نیز تولید و باعث گشاد شدن وریدها و کاهش انقباض عضلانی آنها می‌شود. در نتیجه وریدها در معرض آسیب و التهاب بیشتری قرار می‌گیرند و در نهایت واریس ایجاد شود.
سخن پایانی
در این مقاله در رابطه با راه‌های درمان واریس پا در بارداری که یکی از مشکلات شایع در این دوران است توضیحاتی ارائه و بیان کردیم که واریس با رعایت نکاتی قابل پیشگیری و کنترل است. مادران باردار باید به علائمی مانند درد، خستگی و تورم پاها توجه و در صورت بروز این علائم، بلافاصله به پزشک مراجعه کنند. با توجه به حساسیت دوره بارداری لازم است مادران باردار، اطلاعات پزشکی خود را درباره بیماری‌های مربوط به این دوره، از جمله واریس بارداری افزایش دهند. پیشگیری از طریق استراحت کافی، پرهیز از ایستادن طولانی، بالا بردن پاها و پوشیدن جوراب حمایتی، نقش مهمی در کاهش خطر واریس و عوارض آن دارد. اگر با وجود مطالعه این مقاله، همچنان ابهاماتی در رابطه با درمان واریس پا در دوران بارداری برای‌تان وجود دارد، می‌توانید با مراجعه به سایت و در میان گذاشتن سؤال‌تان با متخصصان ما مشکلات خود را برطرف کنید.
پزشک جراح و متخصص